چه تفاوتی بین مواد PC و PET برای نوار حامل وجود دارد؟

از منظر ویژگی‌ها و کاربردها:

PC: مقاومت ضربه‌ای عالی دارد و به راحتی قالب‌گیری می‌شود و این امر امکان تولید بطری، شیشه و اشکال مختلف ظروف برای بسته‌بندی مایعاتی مانند نوشیدنی‌ها، الکل و شیر را فراهم می‌کند. عیب اصلی پلی کربنات، حساسیت آن به ترک خوردگی ناشی از تنش است. برای کاهش این مشکل در طول تولید، مواد اولیه با خلوص بالا انتخاب می‌شوند و شرایط مختلف فرآوری به شدت کنترل می‌شوند. علاوه بر این، استفاده از رزین‌هایی با تنش داخلی کم، مانند مقادیر کمی پلی اولفین، نایلون یا پلی استر برای اختلاط مذاب، می‌تواند مقاومت آن را در برابر ترک خوردگی ناشی از تنش و جذب آب به طور قابل توجهی بهبود بخشد.

پتضریب انبساط پایین و میزان انقباض قالب‌گیری پایین تنها 0.2٪ دارد که یک دهم پلی‌اولفین‌ها و کمتر از PVC و نایلون است و در نتیجه ابعاد پایداری برای محصولات ایجاد می‌کند. استحکام مکانیکی آن بهترین است و خواص انبساطی آن مشابه آلومینیوم است. استحکام کششی فیلم‌های آن نه برابر پلی‌اتیلن و سه برابر پلی‌کربنات و نایلون است، در حالی که استحکام ضربه آن سه تا پنج برابر فیلم‌های استاندارد است. علاوه بر این، فیلم‌های آن دارای خواص مانع رطوبت و حفظ عطر هستند. با این حال، با وجود این مزایا، فیلم‌های پلی‌استر نسبتاً گران هستند، درزگیری حرارتی آنها دشوار است و مستعد الکتریسیته ساکن هستند، به همین دلیل است که به ندرت به تنهایی استفاده می‌شوند. آنها اغلب با رزین‌هایی که قابلیت درزگیری حرارتی بهتری دارند، ترکیب می‌شوند تا فیلم‌های کامپوزیتی ایجاد کنند.

بنابراین، بطری‌های PET تولید شده با استفاده از فرآیند قالب‌گیری دمشی کششی دو محوره می‌توانند به طور کامل از ویژگی‌های PET بهره ببرند، شفافیت خوب، براقیت سطحی بالا و ظاهری شبیه شیشه ارائه می‌دهند و آنها را به مناسب‌ترین بطری‌های پلاستیکی برای جایگزینی بطری‌های شیشه‌ای تبدیل می‌کنند.